آموزش مداحی و اشعار مذهبی

     غلامرضا سازگار
     
      ای از شرار ناله ام آگاه، سیّدی!
      بی تو نفس به سینه شده آه، سیّدی!

      بازآ که خسروان همه اقرار می کنند
      تنها تویی به مُلک خدا شاه، سیّدی!

      تا فتح خیبر دگری چون علی کنی
      اینک تویی، تویی اسدالله، سیّدی!

      با طول غیبت تو چه می شد اگر نبود
      عمرم در انتظار تو کوتاه، سیّدی!

      شاید چو جدّ خویش علی نیمه های شب
      سر برده ای فرو به دل چاه، سیّدی!

      شاید کنار تربت زهرا نشسته ای
      با اشک چشم و سوز سحرگاه، سیّدی!

      تا چند آفتاب رخت پشت کوهسار؟
      تا کی در ابر تیره نهان ماه؟ سیّدی!

      تا کی سر حسین به بالای نیزه ها
      تا چند چشم فاطمه در راه، سیّدی!

      تا چند عمّه های تو در کربلا اسیر
      با آن جلالت و شرف و جاه؟ سیّدی!

      با آتش فراق تو "میثم" گرفته خو
      از سوز سینه اش تویی آگاه، سیّدی!

*****************************************

      غلامرضا سازگار
    
      لال است آن زبان که نگوید ثنای تو
      کور است دیده ای که ببیند سوای تو

      رحمت به روح "صائب" شیرین سخن که گفت:
      «عالم پر است از تو و خالی است جای تو»

      از آن سری، که پای گذاری به چشم ما
      ای چشم جبرئیل امین! جای پای تو

      هر شب، دلم مسافر سرداب سامره ست
      همچون کبوتری که پرد در هوای تو

      شب های جمعه ناحیه خوانند انبیا
      در صحن سیّدالشّهدا با صدای تو

      ای کاش در کنار حرم، صبح جمعه ای
      تو بر حسین گریه کنی، ما برای تو

      هر نیمه شب که بهر ظهورت، دعا کنی
      آمین فاطمه است، جواب دعای تو

      دارند التماس دعا از تو دوستان
      هر لحظه در زیارت کرببلای تو

      بگذار ما به جای تو گوییم بر حسین
      تبدیل تا به خون نشود، اشک های تو

      "میثم" اگر به کعبه بود، لحظه ظهور
      زیبد کند هزار سر و جان فدای تو

*****************************************

      ماشاالله دهدشتی
    
      فقط ز نرگس چشمت نگاه می خواهم
      به قدر یک، دو، سه لحظه پناه می خواهم

      شبیه برکه ی کوچک که دور افتاده است
      برای قاب دلم عکس ماه می خواهم

      میان راه وصالت همیشه سرگردان
      شب چهلم عهد است، راه می خواهم!

      صدای ماه محرم به گوش ها خورده است
      ز دست های تو شال سیاه می خواهم

      دم محرم و آقا کمی دعایم کن...
      دعای خیر و کمی سوز و آه می خواهم

*****************************************

     غلامرضا سازگار
     
      بیا بی تو جهان تنهاست، می دانم که می آیی
      وجودت مُصلح دنیاست، می دانم که می آیی
 
      بیا ای حجّت حق! با قیام خود، قیامت کن
      ظهورت محشر کبراست، می دانم که می آیی

      هنوز ای منتقم! از آستان وحی بر گوشت
      صدای ناله زهراست، می دانم که می آیی

      بسا منکر شده معروف و معروف آمده منکر
      ز آثار جهان پیداست، می دانم که می آیی

      به چشم اشکبارت، صحنه کرببلا دائم
      به قلبت، زخم عاشوراست، می دانم که می آیی

      بهایی و نصارا، بابی و صهیون و وهّابی
      سراسر جنگشان با ماست، می دانم که می آیی

      علم بر دوش عبّاس است تا گردد علمدارت
      دلش خون، دیده اش دریاست، می دانم که می آیی
 
      به قرآن و علی سوگند! می بینم به چشم خود
      که قرآن و علی تنهاست، می دانم که می آیی

      خمیده قامت اسلام و دانم بی قیام تو
      نگردد قامت آن راست، می دانم که می آیی

      ز اشک لاله گون، همچون بهاران دیده "میثم"
      مسیرت را به گل آراست، می دانم که می آیی

*****************************************

      علیرضا لک
     
      خالی شد از نبودن تو زیر پای من
      قحط امید آمده بین صدای من

      ترس همیشگیم همین است یک نفر
      در خدمت نگاه تو باشد به جای من

      پژمردگی نرفته هنوز از قنوت هام
      شاید قرار نیست بگیرد دعای من

      شیرین هم از شنیدنشان ترش می کند
      وقتی که نیست شور تو در شعرهای من

      باید برای بال و پرم آسمان شوی
      یا بال های تازه بسازی برای من

      نه می شود که زودتر از این پرنده شد
      امضا شود اگر سفر کربلای من

      آن جا شنیدنی ست دم نوحه های تو
      غرق حسین می شود «آقا بیا» ی من

      هم ناله با حسین شوم در لب فرات
      سقای من! برادر من! با وفای من

*****************************************

     غلامرضا سازگار
     
      ای آفتاب زهرا عَجّل علی ظهورک
      تنهای شهر و صحرا، عجّل علی ظهورک
 
      گم گشته وجودی، هم غیب و هم شهودی
      در دیده و دل ما، عجّل علی ظهورک

      بی تو غریب قرآن، بی تو اسیر عترت
      بی تو علی ست تنها، عجّل علی ظهورک

      نه طاقتی نه صبری، تا چند پشت ابری؟
      ای مهر عالم آرا عجّل علی ظهورک

      دنیا در انتظار است، خون قلب روزگار است
      پا در رکاب بنما، عجّل علی ظهورک

      حیدر کند دعایت، زهرا زند صدایت
      الغوث یابن زهرا! عجّل علی ظهورک

      زخمِ به خون نشسته، پیشانیِ شکسته
      دارند با تو نجوا، عجّل علی ظهورک

      خون دو دیده گوید، دست بریده گوید
      بر انتقام بازآ، عجّل علی ظهورک

      هم عمّه ها پریشان، هم جدّ توست عطشان
      هم چشم ماست دریا، عجّل علی ظهورک

      بر "میثمت" نگاهی، از لطف گاه گاهی
      ای چشم حق تعالی! عجّل علی ظهورک

*****************************************

      ولی الله کلامی زنجانی
    
      یابن الحسن بیا كه حلول محرم است
      شادی به ما حرام شد، ایام ماتم است

      شرمنده شد بهار ز گلزار كربلا
      بلبل كند نوا كه خزان محرم است

      ما عاشقان لاله ی سرخ محمدیم
      كز عطر او بهشت خداوند خرم است

      صد مرده زنده می شود از ذكر یا حسین
      ارباب ما معلم عیسی بن مریم است

      عیسی اگر در آخر عمرش به عرش رفت
      قنداقه ی حسین شرف عرش اعظم است

      با یوسفش مقایسه كردم نگار گفت
      او شاه مصر باشد و این شاه عالم است

*****************************************

      غلامرضا سازگار
   
      نگاه رحمتت بر ماست؛ می‌دانم که می‌آیی
      ز اشک دوستان پیداست؛ می‌دانم که می‌آیی

      گذشته چارده قرن و هنوز ای یوسف زهرا
      تو تنها و علی تنهاست می‌دانم که می‌آیی

      به گوش شیعه از پشتِ در آتش‌زده گویی
      صدای نالۀ زهراست می‌دانم که می‌آیی

      به یاد کربلا، کرب و بلا شد عالم امکان
      زمان، هر روز عاشوراست، می‌دانم که می‌آیی

      هنوز آیات قرآن از لب جدّت به نوک نی
      به گوش زینب کبراست، می‌دانم که می‌آیی

      به یاد آب‌ آب تشنگان، چشم محبانت
      ز اشک و خون دل دریاست، می‌دانم که می‌آیی

      هنوز آن زخم پیکانی که بر چشم عمویت خورد
      به چشم خون‌فشان ماست می‌دانم که می‌آیی

       تماشای خیالیِّ سر اصغر به نوک نی
      شرار آتش دل‌هاست می‌دانم که می‌آیی

      به خون پاک مظلومانِ عالم می‌خورم سوگند
      که مهدی مصلح دنیاست می‌دانم که می‌آیی

      اگر چه غایبی «میثم» به چشم خویش می‌بیند
      لوای دولتت برپاست می‌دانم که می‌آیی

*****************************************

     قاسم نعمتی
     
      این من و هجر تو و حال به هم ریخته ام
      رحم کن بر من و احوال به هم ریخته ام

      منم آن عاشق جامانده ی روز عرفه
      سر به زیرم سر اعمال به هم ریخته ام

      آرزو داشتم امسال بیایم عرفات
      گریه دار از غم هر سال به هم ریخته ام

      هر دل آشفته پی هم نفسی می گردد
      با غمت خورده رقم فال به هم ریخته ام

      درد، بالاتر از این نیست برایم انگار
      دوری از توست در اقبال به هم ریخته ام

      خوش به حال شهدایی که سبکبال شدند
      به پریدن نرسد بال به هم ریخته ام

      همه دلشوره ی من ماه محرم باشد
      مادرت با خبر از حال به هم ریخته ام

      به تو و گریۀ هنگام غروبت سوگند
      فکر جدّ تو و گودال به هم ریخته ام

      چه کنم دست خودم نیست دلم بی تاب است
      وقت آوارگی قافله ی ارباب است

*****************************************

      یوسف رحیمی
           
      شب های بی قراریِ چشمم سحر نشد
      دلواپسی و غربت و اندوه سر نشد

      آهم کشید شعله ولی بال و پر نشد
      اصلاً کسی ز حال دلم با خبر نشد

      فرموده ای که شرط وصالت صبوری است
      وقتی زمان زمانه‌ی هجران و دوری است

      ای طلعة الرشیده‌ی من أیها العزیز
      ای غرة الحمیده‌ی من أیها العزیز

      ای نور هر دو دیده‌ی من أیها العزیز
      خورشید من سپیده‌ی من أیها العزیز

      این جمعه هم غروب شد اما نیامدی
      ای آخرین سلاله‌ی زهرا نیامدی

      وقتی که هست چشم تر تو مطاف اشک
      گم می شود دوباره دلم در طواف اشک

      چشمان بی قرار من و اعتکاف اشک
      آقا بخر مرا به همین دو کلاف اشک

      این اشک ها شده همه‌ی آبروی من
      چشمی گشا به روی من ای آرزوی من

      آمد محرم و غم عظمای کربلا
      خون می تراود از دل صحرای کربلا

      چشمان توست مصحف غم های کربلا
      داری به دوش پرچم آقای کربلا

      هر صبح و شام غرق عزا گریه می‌کنی
      با روضه های کرب و بلا گریه می‌کنی

*****************************************

      امیرحسین محمودپور

      این جمعه ها بهانه ایست که ما ندبه ای کنیم
      گریه به حال عمه ی مضروبه ای کنیم1

      یا صاحب الزمان نظری کن به حال ما
      شاید خدا بخواهد و ما توبه ای کنیم

      ×××

      1.حضرت سکینه(س) در گودی قتلگاه خطاب به حضرت اباعبدالله فرمودند:انظر الی
      عمتی المضروبه و راسنا مکشوفه

*****************************************

      غلامرضا سازگار

      ای دادخواه عترت و قرآن بیا بیا
      وی زخم دین به تیغ تو درمان بیا بیا

      از زخم هر شهید ندا می‌شود بلند
      کای التیام زخم شهیدان! بیا بیا

      تا چند شیعه ناله «یابن‌الحسن» زند؟
      ای شیعه را پناه و نگهبان بیا بیا

      تا کی سر حسین به دروازه‌های شام
      بر نی کند تلاوت قرآن؟ بیا بیا

      تا کی گُلان سوخته وحی، پای‌شان
      خونین بوَد ز خار مغیلان؟ بیا بیا

      تا کی میان مقتل خون دست و پا زند
      جدّت، حسین با لب عطشان، بیا بیا

      تا کی مهار ناقه زینب به دست شمر
      با اشک چشم و موی پریشان؟ بیا بیا

      تا کی ز سوز سوختن خیمه‌هایتان
      در قلب شیعه آتش سوزان؟ بیا بیا

      تا کی به خاک دامن گودال قتلگاه
      جسم حسین، زخمی و عریان؟ بیا بیا

      درمان درد عترت و قرآن ظهور توست
      داروی زخم‌های فراوان! بیا بیا

      «میثم»که هست مرثیه‌خوان در غم حسین
      خواند تو را به دیده گریان: بیا! بیا!

*****************************************

      غلامرضا سازگار
   
      زخم دل هجران زدگان را تو شفایی
      درد غم بی نسخه ما را تو دوایی

      عالم همه جا پر شده از تیرگی محض
      ما گمشدگانیم و تو مصباح هدایی

      مگذار که با ما همه عالم بستیزند
      ما با همه گفتیم که تو صاحب مایی

      سوگند به تنهایی تنهای مدینه!
      تنها تو فقط منتقم خون خدایی

      تو وارث بازوی علمدار حسینی
      تو پاسخ فریاد تمام شهدایی

      با خون دل و اشک روان هر شب جمعه
      با مادر خود فاطمه، در کرببلایی

      ای کاش که یک لحظه به چشم همه عالم
      زآن گوشۀ شش گوشه، به ما رخ بنمایی

      ما پیش تو بودیم ولی حیف نبودیم
      تو در دل مایی و ندانیم کجایی

      گفتم که دعایی کنم از بهر ظهورت
      دیدم تو دعایی، تو دعایی، تو دعایی

      "میثم" همه گوش است که از خویش بگویی
      کعبه همه چشم است که در کعبه درآیی

      غلامرضا سازگار

      ای مصلح حقیقی عالم بیا بیا
       وی منجی همیشه عالم بیا بیا

      بی روی تو نشاط، هم از ما گرفته رو
      عالم شده است خیمه ماتم بیا بیا

      بالله قسم تو وارث دین پیمبری
      ای زاده پیمبر اکرم بیا بیا

      از آن زمان که سرو قد فاطمه خمید
      مانده هنوز قامت ما خم بیا بیا

      از لحظه‌ای که صورت زهرا کبود شد
      بر روی ماست هاله‌ای از غم بیا بیا

      با یاد حنجری که بریدند از قفا
      هر روز ماست ماه محرم بیا بیا

      در سوک سینه‌ای که سَنان با سِنان شکافت
      سوزد هنوز سینه ما هم، بیا بیا

      بر طفل شیرخوار شما، شیعه شیر ناب
      از اشک دیده کرده فراهم بیا بیا

      از لحظه‌ای که عمه‌‌ات آمد به قتلگاه
      شد قتلگاه، وسعت عالم بیا بیا

      از شعله‌های دامن طفل یتیمتان
      سوزد هنوز سینه «میثم» بیا بیا

*****************************************

     محمود ژولیده
     
      ای کاش می شناختمت ای آشنای من
      ای بهترین مشوق دین و دعای من

      با کمترین عمل به بزرگی بخوانی ام
      ای آشنا به نیت درد آشنای من

       از ناسپاسی دل خود شرم می کنم
      ای وای من که هست دلت مبتلای من

      ای حاجت بزرگ دل پر توقعم
      روزی روا شود به دعایت دعای من

      وقتی که از کنار فقیران گذر کنی
      با چشم خود بگو نظری بر گدای من

      این گرد قافله که نشان از عبور توست
      بر چهره حجتی ست از این مدعای من

       ای ساربان به قافله سالار ما بگو
      جا مانده یک مسافری از کربلای من

      دردی که از محرّمتان مانده بر دلم
       گرید هوا و حال به حال و هوای من

      باران گریه بند نمی آید ای دریغ!
      تا خون رود ز چشم تو ای مقتدای من!

*****************************************      
     
      حسن لطفی

      برای شانه افتاده ام پری بدهید
      دلِ شكسته ما را به دلبری بدهید

      محبتی بكنید و مرا حرم ببرید
      نشان راه به چشم كبوتری بدهید

      كجاست خیمه سبزت؟ مسافرم برگرد
      برای دركِ شما كاش باوری بدهید

      شنیده ایم كه شب پای روضه ها هستی
      نشسته ایم بنالیم حنجری بدهید

      چقدر مثل شما می شویم این شب ها
      اگر به سینه زنت دیده تری بدهید

      برای شور گرفتن بهشت هم تنگ است
      چه می شود كه به ما جای بهتری بدهید

      نمی رود به خدا جای دور جان شما
      اگر برات حرم را به نوكری بدهید

      خبر رسیده خرابه شكسته ای می گفت:
      چه می شود كه به ما چند روسری بدهید

*****************************************

      محمود ژولیده 

      ای داغدار اصلیِ این روضه ها بیا
      صاحب عزای ماتم كرب و بلا بیا

      تنها امید خلق جهان! یابن فاطمه
      ای منتهای آرزوی اولیا بیا

      بالا گرفته ایم برایت دو دست را
      ای مرد مستجابِ قنوت دعا بیا

      فهمیده ایم با همه دنیا غریبه ایم
      دیگر به جان مادرت ای آشنا بیا

      از هیچ كس به جز تو نداریم انتظار
      بر دست های توست فقط چشم ما بیا

      هفته به هفته می گذرد با خیال تو
      پس لا اقل به حرمت خونِ خدا بیا

      بیش از هزار سال تو خون گریه كرده ای
      ای خون جگر ز غربت زینب بیا بیا

      عرضِ ارادتِ كمِ ما را قبول كن
      امسال هم محرم ما را قبول كن

*****************************************

     احسان محسنی فر    

      ای وعده خدا ز چه تأخیر کرده ای؟
      دیگر برای آمدنت دیر کرده ای

      در اشتیاق پیرهنت سالیان سال
      یعقوب چشم های مرا پیر کرده ای

      خورشید اهل بیت، طلوعی دوباره کن
      عمرم به آخر آمده و دیر کرده ای

      قابل نبوده ام به حسابم بیاوری
      در بی تفاوتی همه گیر کرده ای

      با ربنای نافله هایت، دل مرا
      در روضه ها تو صاحب تأثیر کرده ای

      با گریه بر مصائب مظلوم کربلا
      آیات سرخ قافله تفسیر کرده ای

      هر خیمه ای که روضه ی عباس خوانده شد
      گریه برای دست علمگیر کرده ای

*****************************************

      یوسف رحیمی

      هر شب میان هیئت تو فکر می کنم
      آقا به صبر و طاقت تو فکر می کنم

      ما را شکسته طعنه ی طوفان روزگار
      دارم به استقامت تو فکر می کنم

      خون می شود دل تو ز اعمال شیعیان
      بر مهر بی نهایت تو فکر می کنم

      غم های بی کرانِ دلم می رود ز یاد
      وقتی به اوج غربت تو فکر می کنم

      ده قرن می شود که تو خون گریه می کنی
      بر قلب پر جراحت تو فکر می کنم

      هر سال روضه های تو تکرار می شود
      بر این همه مصیبت تو فکر می کنم

*****************************************

     سید مجتبی شجاع 

      گفتم که بی قرار تو باشم ولی نشد
      تنها در انتظار تو باشم ولی نشد

      گفتم به دل که جلب رضایت کند نکرد
      گفتم که جان نثار تو باشم ولی نشد

      گفتم میان جذر و مد اشک و آه شب
      در گردش مدار تو باشم ولی نشد

      گفتم که می رسی تو و من هم دعا کنم
      در دولت تو یار تو باشم ولی نشد

      گفتم که تا اجل نرسیده ست لحظه ای
      در خیمه ات کنار تو باشم ولی نشد

      گفتم که خاک پای تو را تاج سر کنم
      چون خاک رهگذر تو باشم ولی نشد

      گفتم به قدر آهِ دل دلشکستگان
      در عهد و روزگار تو باشم ولی نشد

      گفتم دعا کنم که بیایی ببینمت
      مانند مهزیار تو باشم ولی نشد

      گفتم شمیم ماه محرم که می رسد
      در روضه بی قرار تو باشم ولی نشد

*****************************************

      عباس احمدی
     
      کاش تا خیمه سبزت برسد فریادم
      "من از آن روز که در بند توأم آزادم"

      عاشقم دست خودم نیست بگو تا چه کنم
      دل به یک یوسف گمگشته زیبا دادم

      باز من ماندم و پرونده امضا نشده
      کاش با یک نظر لطف کنی دلشادم

      شدم آن تیر که در چله ای از وسوسه هاست
      شده ام صید و گناهان جهان صیادم

      عافیت در دل من راه بصیرت بسته
      شد هوس جای تو موعود من و میعادم

      در دلم ذوق گناه و به لبم نام شماست
      بنده ای بی صفت و هر چه که بادا بادم

      تشنۀ روی توأم رفع عطش می خواهم
      گفتم از تشنگی و یاد لبی افتادم

      بعد یک عمر حسین است فقط ذکر لبم
      "چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم"

      بُوَد آیا که دَرِ میکده را بگشایید
      بر من مست که یک نوکر هیئت زادم

      نام تو حرز نجات است مبادا برود
      در سرازیری قبر اسم شما از یادم

      جان ارباب بیا توبه من را بپذیر
      او که شد گریه کنش نوح و مسیح و آدم

*****************************************

      سید مجتبی شجاع
     
      دیده در حسرت دیدار شما مانده هنوز
      به تمنای نگاهت دل ما مانده هنوز

      بوسه یک روز به خاک قدمت خواهم زد
      لب به امید همان بوسه به پا مانده هنوز

      فقرا پیش کریمان که معطل نشوند!
      منتظر بر سر راه تو گدا مانده هنوز

      در نبودت زدلم صدق و صفا کم کم رفت
      مِهرت اما به دلم، شکر خدا مانده هنوز

      می شود دیدن روی تو نصیبم، یا، نه؟
      دل من بین همین خوف ورجاء مانده هنوز

      به همان ناله ی بین در و دیوار قسم
      مادرت چشم به راهت بخدا مانده هنوز

      ای امید همه دل های شکسته برگرد
      دختری درعقب قافله جا مانده هنوز

      همه حاجات به لطف تو روا شد اما
      با شما یک سفر کرب وبلا مانده هنوز

*****************************************

     محمد رسولی
     
      قسمت نشد که گاه به گاهی ببینمت
      حتی به قدرِ نیم نگاهی ببینمت

      تکلیفِ بیقراری این دل چه می شود؟!!!
      اصلاً شما اگر که نخواهی ببینمت...

      ای کاش یک سه شنبه شبی قسمتم شود
      در راهِ جمکران سر راهی ببینمت

      یا که مُحَرَمی شود و بین کوچه‌ای
      در حالِ کارِ نصبِ سیاهی ببینمت

      آقا خدا نیاوَرَد آن روز را که من
      سرگرم می شوم به گناهی ببینمت

      با این دلِ سیاه و تباهم چه دلخوشم
      بر این خیالِ کهنه یِ واهی: ببینمت!

      دارم یقین که روز ِ وصالِ تو می رسد
      ذکر لبم شده که الهی ببینمت

*****************************************

     عباس احمدی
     
      دیدم به خواب آن آشنا دارد می آید
      دیدم كه بر دردم دوا دارد می آید

      دیدم كه با شال عزا و چشم گریان
      مولایمان صاحب عزا دارد می آید

      تو بانی این روضه ای دریاب ما را
      آغوش خود بگشا گدا دارد می آید

      امشب نمی دانم چه سریّ هست كاین جا
      بوی شهیدان خدا دارد می آید

      در این دهه خط مقدم هیئتِ ماست
      از جبهه بوی كربلا دارد می آید

      این جا صدای گریه و عطر و مناجات
      از سنگر رزمنده ها دارد می آید

      آقا سوالی داشتم، از سمت گودال
      آوای وا اُمّا چرا دارد می آید

      آقا بگو جدّت مراقب باشد آخر
      یك خنجر تیز از قفا دارد می آید

      آتش به جان خیمه ها افتاده از درد
      پایان تلخ ماجرا دارد می آید

      همراه با آن قافله با دست بسته
      یك خانم چادر سیا دارد می آید

*****************************************

      احسان محسنی فر
  
      شد فصل ندبه و دل خانه ی غم است
      صاحب عزا بیا، ماه محرّم است

      مأنوسی ای حبیب، با روضه ی غریب
      از بعد قرن ها، حال تو درهم است

      امروز اگر تنم، احرام عاشقی ست
      فردا گواه ما، این رَخت ماتم است

      تا عادت شما، احسان و رأفت است
      سائل کجا پیِ، دینار و درهم است

      جز خانه ی کریم، حاجت کجا بریم؟
      ای آن که از دمت، روزی فراهم است

      ای ساحل نجات، سر منشاء حیات
      بی تو نفس زدن، مثل جهنّم است

      موعود هل اتی، در راه مانده را...
      نیمه نگاه تو، فیض دمادم است

      این روزها بُود، مهر تو شاملم
      در بزم روضه ها، لطفت مسلّم است

      یک کربلا بیا، ما را حواله کن
      آن جا که مهبط، ارباب عالم است

*****************************************

     رحمان نوازنی
     
      آقا سلام ماه محرم شروع شد
      بازاین چه شورش است و چه ماتم شروع شد

      آقا سلام تحفه اشکی به من دهید
      ماه گدایی من و چشمم شروع شد

      یادم نرفته است نگاه شما به ما
      از گریه های ماه محرم شروع شد

      قد قامت الحسین که تشنه شهید شد
      شد قامت العزا غم عالم شروع شد

      ده روز اعتکاف دوچشمم برایتان
      در روضه مثل مسجد اعظم شروع شد

      هاجر به پای روضه اصغر نشسته است
      تا این که جوشش زمزم شروع شد

      آقا سلام نیت گریه نموده ام
      شیرین ترین عبادت ما هم شروع شد

*****************************************

     مرتضی مظاهری
     
      محتاج یک نگاه ز سمت شما منم
       در ماجرای عشق تو درد آشنا منم

       آنکه تمام عمر کرم می کند شما
       وانکه به دست لطف تو دارد رجا منم

       تا می خورم به روی زمین دست گیری و ...
       لحظه به لحظه با نظرت روی پا منم

       هر صبح جمعه ندبه بخوانم برایتان
       با ناله های منتظران هم نوا منم

       از سفره ائمه نمک گیر گشته ام
       اما بطور خاص گدای رضا منم

       نوبت به آن رسید که شیرین زبان شوم
       از ذکر خیر نام حسین خوش نوا منم

       ای کاش تا حرم بروم همره شما
       مشتاق یک زیارت کرببلا منم

       از داغ های روضه جد غریبتان
       دلخون روضه کفن و بوریا منم

*****************************************

     غلامرضا سازگار

      ای یادگــار عتــرت و قـرآن بیا بیا
      جان‌ها به لب رسیده ز هجران بیا بیا

      گردیده سخت گله بی صاحبت اسیر
      در چنـگ گرگ‌هـای بیابــان بیا بیا

      بشنـو صـدای نالـه مـولا درونِ چـاه
      تا چنـد چشم فاطمـه گریـان بیا بیا

      تا کی سـر حسین بـه بـالای نیزه‌ها؟
      تا کی به خـاک آن تـن عریان بیا بیا

      تا کی کبـود قامت زینب ز کعـب نی؟
      تا کـی غـریب عتـرت و قـرآن بیا بیا

      تا چند دست‌های عمویت به روی خاک
      تا چنــد عمه‌هــات پریشــان بیا بیا

      سقـای سـر بریـده صحــرای کــربلا
      گویـد همـاره بـا لـب عطشان بیا بیا

      گر بی‌تو صبح عید برآید به چشم ماست
      دلگیر تـو ز شام غریبــان بیا بیا

      روز فراق بـاغ و گلستان بـرای ما
      باشد سیه‌تر از شب زنـدان بیا بیا

      اشعار «میثم»‌ات شده فریاد انتظار
      تـا عمـر او نیافتــه پایـان بیا بیا

*****************************************

      غلامرضا سازگار  

      طالب خون خدا متی ترانا و نراک
      یابن مصباح الهدی متی ترانا و نراک

      چه شود با تو کنم گریه سر قبر حسین
      در مزار شهدا، متی ترانا و نراک

      صبح جمعه ناله‌ام أین معزُّ الاولیاست
      می‌زنم تو را صدا، متی ترانا و نراک

      نیمه‌های دل شب کنار دیوار بقیع
      دهم آهسته ندا، متی ترانا و نراک

      می زند تو را صدا از سر نیزه‌ها هنوز
      سر از بدن جدا، متی ترانا و نراک

      چه شود ببینمت کنار بین الحرمین
      سر و جان کنم فدا، متی ترانا و نراک

      زخم قلب پسر فاطمه را مرهم نیست
      بی ظهورت اَبدا، متی ترانا و نراک

      چه شود از گل رویت بدهی یک صدقه
      سر راهی به گدا، متی ترانا و نراک

      چهره بگشا و ز آیینه خونین دلم
      زنگ محنت بزدا، متی ترانا و نراک

      "میثم" از خون خدا با تو سخن گفت بیا
      پسر خون خدا، متی ترانا و نراک